آگاهی، نگرش و عملکرد پرستاران بخش‌های مراقبت ویژه در بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی یزد در ارتباط با پرستاری مبتنی بر شواهد

خلاصه مقدمه: پرستاری مبتنی بر شواهد فرآیندی است که طی آن پرستار می‌تواند با استفاده از شواهد تحقیقات موجود، مهارت‌های بالینی خود و عملکرد مددجو تصمیمات بالینی مناسب را اتخاذ نماید، مطالعه حاضر با هدف تعیین آگاهی، نگرش و عملکرد پرستاران بخش‌های مراقبت ویژه  درباره پرستاری مبتنی بر شواهد در بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی یزد طراحی گردید. مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی، تمامی120 پرستار شاغل در بخش های Icu و Ccu به روش سرشماری به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده برای بررسی آگاهی و نگرش و عملکرد پرستاران، پرسشنامه استاندارد خارجی برگردان شده بود. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون‌های آماری تی، ضریب همبستگی، ANOVA و نیز جداول توزیع فراوانی تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: میانگین نمره آگاهی31/4± 35/22 از نمره 38، میانگین نمره نگرش86/1 ± 88/23 از نمره 29 و میانگین نمره عملکرد 59/3 ± 56/28 از نمره 37 بود. نتایج حاکی از این بود که در رابطه با آگاهی، نگرش و عملکرد پرستاران در رابطه با پرستاری مبتنی بر شواهد، میانگین نمره آگاهی با جنسیت(001/0p=)، سن(009/0 p=) و سابقه کار(004/0 p=) رابطه معنی‌دار داشت. میانگین نمره نگرش با سن(001/0p=)رابطه معنی‌دار داشت، میانگین نمره عملکرد با جنس(001/0p=)، سن(006/0 p=) و سابقه کار(004/0p=) رابطه معنی‌دار داشت. همچنین بین میانگین نمره آگاهی با عملکرد(001/0p=) رابطه معنی‌دار وجود داشت. یافته‌های این پژوهش نشان داد که اکثر پرستاران نگرش مثبت نسبت به پرستاری مبتنی بر شواهد دارند ولی بیشتر آنها از سطح آگاهی و عملکرد متوسط و ضعیف برخوردار هستند. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش، نیاز به آموزش پرستاران در خصوص مفاهیم عملکرد مبتنی بر شواهد به صورت عملی و آموزش کارگاهی، ایجاد تسهیلات لازم برای انجام مراقبت‌های پرستاری بر اساس شواهد و مشارکت پرستاران بالینی در تحقیقات و نیز برقراری فرهنگ حمایت از مراقبت مبتنی بر تحقیق ضروری به نظر می‌رسد.